OYUN TERAPİSİ

OYUN TERAPİSİ NEDİR?
Oyun terapisi, çocukların yaşadıkları duygusal, davranışsal veya psikolojik sorunları oyun yoluyla ifade etmelerine yardımcı olan bir psikoterapi yöntemidir. Çocuklar soyut düşünme becerileri henüz tam gelişmemiş bireyler oldukları için duygularını doğrudan kelimelerle ifade etmekte zorlanabilirler. Oyun terapisi, çocuğun iç dünyasını yansıtmasına olanak tanır ve terapiste bu dünyaya erişme fırsatı sunar. Bu yöntem, uzman bir terapist eşliğinde özel olarak yapılandırılmış bir ortamda gerçekleştirilir.
OYUN TERAPİSİNİN FAYDALARI
• Duygusal ifadenin kolaylaşması: Çocuk, korku, kaygı, öfke gibi duygularını oyun yoluyla daha rahat ifade edebilir.
• Davranış sorunlarının azaltılması: Saldırganlık, içe kapanıklık gibi davranışsal problemler oyun terapisi sayesinde azalabilir.
• Özgüven gelişimi: Oyun terapisi sürecinde çocuk kendi kararlarını verme, seçim yapma ve kontrol etme hissini geliştirerek özgüven kazanır.
• Travmalarla başa çıkma: Boşanma, kayıp, istismar gibi travmatik deneyimler oyun terapisiyle daha sağlıklı şekilde işlenebilir.
• Sosyal becerilerin gelişimi: Empati, paylaşma ve işbirliği gibi sosyal beceriler desteklenir.
EVDE OYNANAN OYUNLARLA FARKI NEDİR?
Evde ebeveynle ya da arkadaşlarla oynanan oyunlar keyifli zaman geçirme, öğrenme ve sosyalleşme amaçlıdır. Oysa oyun terapisi, terapötik amaçlarla uzman kontrolünde yürütülen yapılandırılmış bir süreçtir. Terapi ortamında kullanılan oyuncaklar ve oyun teknikleri rastgele seçilmez; çocuğun ihtiyacına uygun olarak belirlenir. Ayrıca terapist, çocuğun oyun esnasında sergilediği davranışları analiz eder ve terapi sürecini bu analizlere göre yönlendirir.
HANGİ YAŞ GRUBUNA UYGULANIR?
Oyun terapisi genellikle 3-12 yaş arasındaki çocuklara uygulanır. Bu yaş grubundaki çocuklar için oyun, en temel iletişim aracıdır. Ancak bazı durumlarda ergenlere veya özel gereksinimli bireylere de uyarlanabilir. Yaşa ve gelişim düzeyine uygun terapötik yaklaşımlar tercih edilir.
⸻
KAYNAKÇA
• Landreth, G. L. (2012). Play Therapy: The Art of the Relationship. Routledge.
• Kaduson, H. G., & Schaefer, C. E. (2000). Short-Term Play Therapy for Children. Guilford Press.
• Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği (2022). Oyun Terapisi Rehberi.
• Axline, V. M. (1969). Dibs: Aranıyor: Kendini Arayan Bir Çocuk. Remzi Kitabevi.
• Şirin, M. R. (2021). Çocuk ve Oyun: Gelişim, Eğitim ve Terapi Bağlamında. Nobel Yayınları.